لوگو براي گاه نگار


سايت هاي ديدني

Persia Desert
Public Broadcasting Service (PBS)
نشريه سخن
كارنامه

وب لاگهاي ديگر

پويه
باكره
سيزيف
خوابگرد
طراوت
Rahaa
شروين
آذر و آينه اش
Carpe Diem
مشهدي ها
خانه آدم كجاست
درباره هستي من
اخترك ب-٦١٢ كجاست

World Cartoon & Caricature

نوشته هاي قديم


آبان ٨٠
آذر ٨٠
دي ٨٠
بهمن ٨٠
اسفند ٨٠
فروردين ٨١
ارديبهشت٨١
خرداد٨١
تير٨١
مرداد٨١
شهريور٨١
مهر٨١
آبان ٨١
آذر ٨١
دي ٨١
بهمن ٨١
اسفند ٨١
فروردين ٨٢
ارديبهشت ٨٢

يادداشتهاي تنهائي  


عكسهاي من-١١ آلبوم تماس بگيريد

Thursday, May 08, 2003 :::
 

آينده در حال استمراري!

مثله اينكه بعضي از آدما مي تونن سرنوشت هاي مشابهي داشته باشند يا حداقل اينكه خروجي مشكلاتشون منجر به عكس العمل هاي مشابهي بشه. اگه وضع همينجوري پيش بره فكر مي كنم حدود چند ماه ديگر اين مطالب رو تو وبلاگم مي نوشتم ولي همين امروز اون ها رو تو وبلاگ ديگران خوندم:

"امروز اسم تو از تمام كاغذهاي موجود در زندگي من پاك شد.
امروز ديگه هيچ برگه اي نيست كه من و تو رو به هم وصل كنه.
ولي يه جايي هست كه اسمت هنوز اونجاست.
اسم تو هنوز در خاطرات من هست.
يك سال زندگي من در تعهد به تو گذشت.
حالا ديگه مهم نيست كه روي كاغذ ها چي نوشته شده يا از روي كاغذ ها چي پاك شده.
مهم اينه كه هنوز توي ذهن من روي همون سلولهاي خاكستري معروف،يه چيزهايي باقي مونده،
و جذابيت يه نبرد تازه، يه بازي تازه براي پاك كردن همه اون ها " از
درباره هستي من.

و

"می دونی ... دلم می خواست تا يه سال نشده ، تا اينهمه نشده ، تا اينقدر دير نشده ، اينو برات می نوشتم ... اما داره يه سال می شه ، اينهمه شده ، و اينقدر دير ... و تازه تر اينکه می دونم هيچ وقت نميای اينجا ، هيچ وقت نمی خونيشون ... هيچ وقت ِ هيچ وقت ... يه وقتايی ، يه جاهايی ، يه چيزايی خيلی خيلی دير می شن ... و تو هيچ وقت نخواهی دونست چرا و چقدر ." از Carpe Diem


Thursday, May 08, 2003




Powered by Blogger