پنجشنبه با ماشين رفتم حول وحوش چهار راه وليعصر. رانندگي ها اونقدر خر تو خر بود كه براي اين كه تصادف نكني، علاوه بر خودت بايد مدام مواظب رانندگي بقيه هم باشي كه تصادف نكني، رانندگي تو مركز شهر مثله اينه كه يه ظرف بلور رو بخواهي از زير بارون سنگ عبور بدي، واقعا كار مشكليه، من نمي دونم چه جوري ميشه مشكل فرهنگي اين مردم رو حل كرد، آخه كار خيلي بالا گرفته، اكثر مردم تهران و شهر هاي بزرگ خصوصا هنگام رانندگي، نمونه هاي حاد ناهنجاري هاي روانيند كه به جاي ديوونه خونه تو خيابونا ول شده اند. گاهي اوقات فكر مي كنم شايد زلزله بزرگ تهران كه هر از چند گاهي صحبتش ميشه، بتونه مشكل اين مردم رو واسه هميشه حل كنه.
