لوگو براي گاه نگار


سايت هاي ديدني

Persia Desert
Public Broadcasting Service (PBS)
نشريه سخن
كارنامه

وب لاگهاي ديگر

پويه
باكره
سيزيف
خوابگرد
طراوت
Rahaa
شروين
آذر و آينه اش
Carpe Diem
مشهدي ها
خانه آدم كجاست
درباره هستي من
اخترك ب-٦١٢ كجاست

World Cartoon & Caricature

نوشته هاي قديم


آبان ٨٠
آذر ٨٠
دي ٨٠
بهمن ٨٠
اسفند ٨٠
فروردين ٨١
ارديبهشت٨١
خرداد٨١
تير٨١
مرداد٨١
شهريور٨١
مهر٨١
آبان ٨١
آذر ٨١
دي ٨١
بهمن ٨١
اسفند ٨١
فروردين ٨٢
ارديبهشت ٨٢

يادداشتهاي تنهائي  


عكسهاي من-١١ آلبوم تماس بگيريد

Tuesday, October 01, 2002 :::
 

در مورد زندان زنان مهم ترين چيزي كه به ذهن مي رسد، آن است كه در طول ساليان پس از انقلاب، جرم، جوان شده است.
مسايل عنوان شده در مورد نحوه برخورد مديران زندان با مجرمين و حواشي آن، چيز جديدي نيست و تقريبا در اكثر كشورهاي در حال توسعه همين وضعيت حاكم است ولي تغيير محدوده سني زندانيان در سال هاي اخير مساله خاص زندان هاي ايران است.در ابتداي فيلم ، اوايل انقلاب را شاهد هستيم، قسمت عمده زندانيان را متروكه هاي شكوفه تشكيل مي دادند و مجرمان كم سن و سال، فقط مي توانستند سياسي باشند.در قسمت دوم نسل جوان را در دام اعتياد به زندان مي آورند و در قسمت سوم فيلم، فاجعه! گاهي بند ٣ زندان زنان شبيه حياط مدرسه هاي راهنمائي دخترانه بود. دختراني كه بازگشت دوستانشان را به زندان، انتظار مي كشيدند و هدفشان در خارج از زندان رفتن به "شكوفه هاي" كشورهاي عربي بود.
اين مساله در ادامه به كجا مي رسد، شايد وقت آن رسيده باشد كه مسايل جوانان را با تكيه بر اصول علمي قرن حاضر، بنگريم و براي مشكلات آنها راه حل هاي عملي و واقعي بيابيم.


Tuesday, October 01, 2002




Powered by Blogger