لوگو براي گاه نگار


سايت هاي ديدني

Persia Desert
Public Broadcasting Service (PBS)
نشريه سخن
كارنامه

وب لاگهاي ديگر

پويه
باكره
سيزيف
خوابگرد
طراوت
Rahaa
شروين
آذر و آينه اش
Carpe Diem
مشهدي ها
خانه آدم كجاست
درباره هستي من
اخترك ب-٦١٢ كجاست

World Cartoon & Caricature

نوشته هاي قديم


آبان ٨٠
آذر ٨٠
دي ٨٠
بهمن ٨٠
اسفند ٨٠
فروردين ٨١
ارديبهشت٨١
خرداد٨١
تير٨١
مرداد٨١
شهريور٨١
مهر٨١
آبان ٨١
آذر ٨١
دي ٨١
بهمن ٨١
اسفند ٨١
فروردين ٨٢
ارديبهشت ٨٢

يادداشتهاي تنهائي  


عكسهاي من-١١ آلبوم تماس بگيريد

Monday, July 15, 2002 :::
 

آيا تا چه حد واقعيت به آنچه ما واقعيت مي خوانيمش، نزديك است? خوب مي دانيم كه واقعيت تجربه ذهن هر انسان در محدوده ابزار حسي اوست و بر اساس همين برداشت است كه روش زندگي و حركتش را برنامه ريزي مي كند. بنابراين اگر كسي با ابزارهائي متفاوت با آنچه ما دارا هستيم به تجربه واقعيتها بپردازد، او نيز مانند ما، روش زندگي و حركتش را ، بر اساس ابزارهاي خودش ، برنامه ريزي مي كند. در اين بازي ممكن است گاهي هر دو به يك هدف مشترك نيز برسند.

حتما شنيده ايد كه يك فرد نابينا، توانسته است قله اورست را فتح كند وهمچنين ديواره ال كاپيتان را كه از مشكل ترين ديواره هاي دنياست، صعود نمايد. با فرضيه فوق اين كار خيلي چيز غريبي نيست!!


Monday, July 15, 2002




Powered by Blogger