در اكثر كشورها، كساني كه طراح تبليغات ميشن، داراي مدارك دانشگاهي در زمينه روانشناسي هستند ويا اگر به صورت تيمي كار كنند، در تيم آنها يك يا دو نفر فارغ التحصيل در زمينه روانشناسي اجتماعي به چشم مي خوره.
اخيرا در خيابانها، يه تابلو تبليغاتي از فروشگاه ايكات ديده ميشه كه در كنار آن صورت جذاب رضا گلزار بازيگر ضعيف فيلم شام آخر و همچنين از نوازندگان گروه آرين، ديده ميشه. نكته جالب اينه كه اين چهره، در بين خانمها و دختران كم سن و سال ، محبوب است و نه بين آقايون. حتي آقايون شايد يك احساس منفي نيز نسبت به او داشته باشند و با توجه به اينكه فروشگاه ايكات ، فقط لباس مردانه ارائه مي كنه و مشتريان اونها آقايون هستند، اين نوع تبليغات اثر منفي روي فروش ميزاره .
اينروزها يه تبليغ كولر گازي هم در روزنامه ها ميشه كه همين بحث رو به دنبال مي كشه. به نظر من ، چهره كمال الملك(جمشيد مشايخي) در كنار كولر گازي اثر منفي روي مشتري ميزاره، علتش هم در فرهنگ اسطوره سازي بين ما ايرانيهاست. ما بازيگران فيلمهاي تاريخي رو معمولا با نقشهاشون مي شناسيم و نه تو شخصيت واقعيشون. از نظر اكثر ايرونيها، بازيگراني مثله جمشيد مشايخي، عزت الله انتظامي، علي نصيريان، اسطوره هائي هستند در نقشهائي كه بازي كرده اند و تو ذهن ما از جايگاه ويژه اي برخوردارند. به همين دليل ما نمي تونيم تصور كنيم كه مثلا ناصرالدين شاه(عزت الله انتظامي) بياد تو تلويزيون چي توز تبليغ كنه و ناخودآگاه از اون محصول دوري خواهيم كرد.
به نظر ميرسه تبليفات بايد با تكيه بر اصول علمي بومي سازي شده متناسب با فرهنگ ايراني، طراحي بشه.!!
