لوگو براي گاه نگار


سايت هاي ديدني

Persia Desert
Public Broadcasting Service (PBS)
نشريه سخن
كارنامه

وب لاگهاي ديگر

پويه
باكره
سيزيف
خوابگرد
طراوت
Rahaa
شروين
آذر و آينه اش
Carpe Diem
مشهدي ها
خانه آدم كجاست
درباره هستي من
اخترك ب-٦١٢ كجاست

World Cartoon & Caricature

نوشته هاي قديم


آبان ٨٠
آذر ٨٠
دي ٨٠
بهمن ٨٠
اسفند ٨٠
فروردين ٨١
ارديبهشت٨١
خرداد٨١
تير٨١
مرداد٨١
شهريور٨١
مهر٨١
آبان ٨١
آذر ٨١
دي ٨١
بهمن ٨١
اسفند ٨١
فروردين ٨٢
ارديبهشت ٨٢

يادداشتهاي تنهائي  


عكسهاي من-١١ آلبوم تماس بگيريد

Wednesday, June 26, 2002 :::
 

خوب كم كم داريم به مرحله پاياني مسابقات جام جهاني گلادياتوري نوين نزديك مي شويم. وقتي به فوتبال حرفه اي در دنيا فكر مي كنم و به زندگي بازيكنان حرفه اي دقيق ميشم، واژه گلادياتور تو ذهنم فعال ميشه ولي نه به شكل سنتي وكهن بلكه در چارچوب و شكلي جديد.گلادياتورهائي كه بعد از بازي دوباره زندوني نميشن و حق دارن برن خونه خودشون استراحت كنند .جالب اينجاست كه حتي بعضي از اونها مدل مو و آرايش ظاهري رو هم به شيوه پيش كسوتان گلادياتوري انتخاب مي كنند.

يكي ديگرازمفاهيمي كه امروزه مطرح است ولي سابقه طولاني در تاريخ بشر دارد، مساله برده داري است. روزگاري انسانها را به زور از قاره اي به قاره ديگر مي بردند و از آنها به عنوان نبروي كار استفاده مي كردند. امروزه اين واژه تحت عنوان پذيرش مهاجر مطرح مي شود و تفاوتش با قبل اينست كه نيروي كار كوچانده!! شده، حق دارد لباس مرتب بپوشد، كراوات بزند و شبها در منزل خودش بخوابد ولي نبايد ماهيت اصلي خود را در ديار تمدن فراموش كند و آن اينكه او نيروي كار است !!!
آخ كه چقدر من غر مي زنم!!!!!!!!!!!!!!!


Wednesday, June 26, 2002




Powered by Blogger