لوگو براي گاه نگار


سايت هاي ديدني

Persia Desert
Public Broadcasting Service (PBS)
نشريه سخن
كارنامه

وب لاگهاي ديگر

پويه
باكره
سيزيف
خوابگرد
طراوت
Rahaa
شروين
آذر و آينه اش
Carpe Diem
مشهدي ها
خانه آدم كجاست
درباره هستي من
اخترك ب-٦١٢ كجاست

World Cartoon & Caricature

نوشته هاي قديم


آبان ٨٠
آذر ٨٠
دي ٨٠
بهمن ٨٠
اسفند ٨٠
فروردين ٨١
ارديبهشت٨١
خرداد٨١
تير٨١
مرداد٨١
شهريور٨١
مهر٨١
آبان ٨١
آذر ٨١
دي ٨١
بهمن ٨١
اسفند ٨١
فروردين ٨٢
ارديبهشت ٨٢

يادداشتهاي تنهائي  


عكسهاي من-١١ آلبوم تماس بگيريد

Saturday, June 15, 2002 :::
 

ديروز دل و به دشت زديم و راهي قله آسمان كوه ، از قلل منطقه دشت لار شديم. جاي دوستداران طبيعت خالي.
نوك قله شاهد منظره اي بسيار زيبا بوديم.
در سمت شرق، كوه دماوند را شاهد بوديم و چون فاصله ما با آن كم بود، نماي بسيار بزرگي از اين اسطوره زيبا را، در پيش رو داشتيم.
در كنار دماوند، درياچه لار آبي رنگ، ديده ميشد كه حجم آب آن نيز قابل ملاحظه بود. در سمت جنوب شرقي، قلل گل زرد و تيز كوه مشاهده ميشد.
در سمت جنوب، قلل كاسونك، مهرچال و پيرزن كلوم خود نمائي مي كردند.
در سمت شمال، خط الراس ورارو- چپكرو و پشت آنها ارتفاعات كجور كه بعد آنها، منطقه جنگلي شروع مي شود.
در سمت غرب، قلل مرتفع البرز مركزي از سركچال تا آزاد كوه قابل مشاهده بودند.
واقعا آسمان كوه اسم پر معنائي براي اين قله است
خدا را شاكرم كه توانائي رو به من داد تا بتونم يه بار ديگه شكوه و فريبائي طبيعت رو احساس كنم.


Saturday, June 15, 2002




Powered by Blogger