لوگو براي گاه نگار


سايت هاي ديدني

Persia Desert
Public Broadcasting Service (PBS)
نشريه سخن
كارنامه

وب لاگهاي ديگر

پويه
باكره
سيزيف
خوابگرد
طراوت
Rahaa
شروين
آذر و آينه اش
Carpe Diem
مشهدي ها
خانه آدم كجاست
درباره هستي من
اخترك ب-٦١٢ كجاست

World Cartoon & Caricature

نوشته هاي قديم


آبان ٨٠
آذر ٨٠
دي ٨٠
بهمن ٨٠
اسفند ٨٠
فروردين ٨١
ارديبهشت٨١
خرداد٨١
تير٨١
مرداد٨١
شهريور٨١
مهر٨١
آبان ٨١
آذر ٨١
دي ٨١
بهمن ٨١
اسفند ٨١
فروردين ٨٢
ارديبهشت ٨٢

يادداشتهاي تنهائي  


عكسهاي من-١١ آلبوم تماس بگيريد

Monday, June 10, 2002 :::
 

هدف، وسيله رو توجيه مي كنه يا نه!
ديروز يه پسر بچه، پيله كرده بود كه به من چسب زخم بفروشه و من امتناع مي كردم. بهش گفتم:
من چسب زخم نياز ندارم.
گفت:بخر ديگه
گفتم:آخه من كه دستام زخم نيست
گفت: شايد زخمي بشه
گفتم: من احتياط مي كنم و هيچوقت زخمي نميشه. مگه دستاي تو زخمي ميشه?
و او از اين سوال من كمال استفاده رو كرد و با يه داستان قلابي شروع كرد به مظلوم نمائي....
پر واضح است كه مظلوميت اين طفل معصوم، از تابلوهاي تبليغاتي NOKIA در بزرگراه ها ، تابلو تره!!! و احتياجي به تلاش رندانه او براي فروش يه بسته چسب زخم نيست ولي براي من جالبه كه اينها از بچگي مي آموزند كه هدف وسيله رو توجيه مي كنه.


Monday, June 10, 2002




Powered by Blogger