لوگو براي گاه نگار


سايت هاي ديدني

Persia Desert
Public Broadcasting Service (PBS)
نشريه سخن
كارنامه

وب لاگهاي ديگر

پويه
باكره
سيزيف
خوابگرد
طراوت
Rahaa
شروين
آذر و آينه اش
Carpe Diem
مشهدي ها
خانه آدم كجاست
درباره هستي من
اخترك ب-٦١٢ كجاست

World Cartoon & Caricature

نوشته هاي قديم


آبان ٨٠
آذر ٨٠
دي ٨٠
بهمن ٨٠
اسفند ٨٠
فروردين ٨١
ارديبهشت٨١
خرداد٨١
تير٨١
مرداد٨١
شهريور٨١
مهر٨١
آبان ٨١
آذر ٨١
دي ٨١
بهمن ٨١
اسفند ٨١
فروردين ٨٢
ارديبهشت ٨٢

يادداشتهاي تنهائي  


عكسهاي من-١١ آلبوم تماس بگيريد

Wednesday, May 29, 2002 :::
 

نظر يكي از دوستان در مورد مطلب ٢٠ May را عينا نقل مي كنم. متاسفانه تعداد نظرات خيلي كم است و ارتباط يك طرفه چندان رضايت بخش نيست:

"علي جان سلام.
درمورد مطب زير خواسته بودي برداشتمونو بگيم:
" از خاك بيرون كشيدن زاغي كه زنده يه خاك سپرده شده است، خيلي مهمتر از فرستادن بيانيه براي رئيس جمهور است"

والا در نظر اول برداشت من اين بود كه بايد به امور اساسي تر بپردازيم و درواقع اساسي تر شايد مسائلي باشد
كه نتوان بانگاه سطحي به عمق ارزش آن پي برد.شايد به خاك سپاري يك
زاغ در نظر خيلي ها فاقد اهميت باشه اما مهم آن شرايط و اوضاعيه كه
موجب به خاكسپاري يك موجود زنده -كه تازه بي زيان هم هست شده
بنظر من شايد گفتن صريح مفاهيم براي ديگران كمي سنگين و خشك باشه
يا حتي نتوان مطلب را در بعضي مواقع به خوبي بيان داشت
به همين دليل معمولا از علائم و سمبل ها استفاده ميشود
اما مشكل ديگري ممكن است پيش آيد و آنهم اينكه مخاطب ممكن است
بجاي فهم اصل مطلب درگير صور ظاهري بشه و به درستي نتونه مطلبو
بگيره
در اينجا از سمبولهاي- زاغ--كه زياد دوست داشتني نيست اما بي آزاره
و - بيانيه براي رئيس جمهور - كه معمولا بايد مطلب مهم و با ارزشي
رو در بر داشته باشه استفاده شده "


Wednesday, May 29, 2002




Powered by Blogger