چند روز پيش در محفلي بحث بر سر چند شخصيتي بودن بعضي از بيشتر! ما ايرونيها بود
به نظر من يكي از دلايلي كه به اين مطلب دامن ميزنه، نفوذ بيش از حد عرف در زندگي حتي جهان بيني ماست.
عرف از يه ايروني مي خواد جلو باباش، ابراز عقيده نكنه------>شخصيت ١
عرف از يه ايروني مي خواد تو مسجد گريه كنه------>شخصيت ٢
عرف از يه ايروني مي خواد تو محل كار يه جوري باشه------>شخصيت ٣
عرف از يه ايروني مي خواد تو خيابون اونجوري باشه------>شخصيت ٤
عرف از يه ايروني مي خواد در مورد مذهب، اينجوري فكر كنه------>شخصيت ٥
عرف از يه ايروني مي خواد در مورد ازدواج چه جوري فكر كنه------>شخصيت ٦
...
عرف از يه ايروني مي خواد ....------>شخصيت n
عرف به خودش اجازه ميده ايروني رو تفتيش عقايد كنه و جهان بيني و ايدئولوژي ما رو هم اون مشخص كنه. به نظر شما چند شخصيتي شدن در اين فضا، خيلي عجيبه ! فكر مي كنم چند شخصيتي نشدن خيلي عجيبه !
