لوگو براي گاه نگار


سايت هاي ديدني

Persia Desert
Public Broadcasting Service (PBS)
نشريه سخن
كارنامه

وب لاگهاي ديگر

پويه
باكره
سيزيف
خوابگرد
طراوت
Rahaa
شروين
آذر و آينه اش
Carpe Diem
مشهدي ها
خانه آدم كجاست
درباره هستي من
اخترك ب-٦١٢ كجاست

World Cartoon & Caricature

نوشته هاي قديم


آبان ٨٠
آذر ٨٠
دي ٨٠
بهمن ٨٠
اسفند ٨٠
فروردين ٨١
ارديبهشت٨١
خرداد٨١
تير٨١
مرداد٨١
شهريور٨١
مهر٨١
آبان ٨١
آذر ٨١
دي ٨١
بهمن ٨١
اسفند ٨١
فروردين ٨٢
ارديبهشت ٨٢

يادداشتهاي تنهائي  


عكسهاي من-١١ آلبوم تماس بگيريد

Tuesday, March 19, 2002 :::
 

لحظاتي سكر آور در بستري از ترنم، چه خاطره انگيز مي كند تصوير باز شدن غنچه را.
هميشه لحظات پاياني سال يادآور گذر عمر و بي وفائي دنيا، اين بد عجوزه هزار داماد است و اگر چه عمر برف است و آفتاب تموز ولي سفيدي برف و چشيدن گرمائي كه در آستانه آب شدن تو را از خود بي خود مي كند، دلچسب مي نمايد بودنت را و رفتنت را.
تمام آنچه براي يك دوست آرزوست، در يك نگاه خلاصه مي شود. نگاهي كه محرك است براي رسيدن به آنچه مي خواهد و تمام آرزو نيز همين است. رسيدن به آنچه لياقت اوست، فتح هدف، استيلا بر مشكلات و اشتياق به تكامل.

در آستانه سال نو كه نه، مدام، اين اشتياق را براي شما آرزو مندم.


Tuesday, March 19, 2002




Powered by Blogger