لوگو براي گاه نگار


سايت هاي ديدني

Persia Desert
Public Broadcasting Service (PBS)
نشريه سخن
كارنامه

وب لاگهاي ديگر

پويه
باكره
سيزيف
خوابگرد
طراوت
Rahaa
شروين
آذر و آينه اش
Carpe Diem
مشهدي ها
خانه آدم كجاست
درباره هستي من
اخترك ب-٦١٢ كجاست

World Cartoon & Caricature

نوشته هاي قديم


آبان ٨٠
آذر ٨٠
دي ٨٠
بهمن ٨٠
اسفند ٨٠
فروردين ٨١
ارديبهشت٨١
خرداد٨١
تير٨١
مرداد٨١
شهريور٨١
مهر٨١
آبان ٨١
آذر ٨١
دي ٨١
بهمن ٨١
اسفند ٨١
فروردين ٨٢
ارديبهشت ٨٢

يادداشتهاي تنهائي  


عكسهاي من-١١ آلبوم تماس بگيريد

Wednesday, February 27, 2002 :::
 

امروز قراره با هواپيما به مشهد برم ومدام بصورت غير ارادي ، مسائل اخير سقوط و اينها توي فكرم چرخ مي زنه، آدم از اين همه بي مسووليتي در اين مملكت و ارگانها، حيران ميشه. واقعا مجريان سازمانها و سرويس دهندگان تا كي مي خواهند اينچنين به مردم جفا كنند، اگر توانائي اداره كردن، ندارند بهتره به كاري مشغول بشند كه در حيطه توانائيهايشون باشه، امروزه هر كاري بر اساس علوم مربوطه بايد اجرا بشه و با سلام و صلوات نميشه كارها رو پيش برد.
يكي از دلايلي كه كار به اينجا كشيده خود ما هستيم، چون هيچ وقت حقوق اجتماعي خودمون رو به رسميت نشناخته ايم، يعني فرهنگ اعتراض رو نياموخته ايم .
تا حالا شده توي تاكسي به راننده بگين چرا مثله روانيها رانندگي ميكني،
تا حالا شده به همكارتون در مورد بوي بد دهانش اعتراض كنيد،
تا حالا شده از صميمي ترين دوستتون بخواهيد جلو شما سيگار نكشه،
از همين مسائل كوچك شروع كنيد تا به بالا.


Wednesday, February 27, 2002




Powered by Blogger