از نامه هاي رسيده چنين به نظر ميرسه كه گير دادن به كلمه "فرار ..." مورد توجه و توافق دوستان وب لاگي قرار گرفته است. حقيقت قضيه اينه كه يكي از عادات فرهنگي مردم عزيز ما همين سرسري گذشتن از مفاهيم و كلمه ها است و به همين دليل است كه يكسري كلمه هاي خاص ، هر از چند گاهي در جامعه رواج پيدا مي كنه مثلا "آقازاده ها" ، "وحدت" و ...
يعني خيلي بي دردسر همه مي پذيرند كه مثلا آقاي فلاني، آقا زاده تشريف دارند!!
در مبحث مفاهيم مذهبي و روحاني قضيه خيلي پيچيده است و ور رفتن با آن در حوصله اين صفحات نمي گنجد.ضمن اينكه من به هيچ عنوان مايل به اهانت به مقدسات هر چند سطحي ديگران ندارم.
يه بيت از يكي از شعرهاي اوايل انقلاب مصداق همين مساله است.اگه اشتباه نكنم:
"دشت بي فرهنگي ما زرده تموم علفاش"
خودتونو توي يك دشت تصور كنيد پر از علفهاي زرد، سبز كردن اين دشت رو اكه تونستين تصور كنيد.
