لوگو براي گاه نگار


سايت هاي ديدني

Persia Desert
Public Broadcasting Service (PBS)
نشريه سخن
كارنامه

وب لاگهاي ديگر

پويه
باكره
سيزيف
خوابگرد
طراوت
Rahaa
شروين
آذر و آينه اش
Carpe Diem
مشهدي ها
خانه آدم كجاست
درباره هستي من
اخترك ب-٦١٢ كجاست

World Cartoon & Caricature

نوشته هاي قديم


آبان ٨٠
آذر ٨٠
دي ٨٠
بهمن ٨٠
اسفند ٨٠
فروردين ٨١
ارديبهشت٨١
خرداد٨١
تير٨١
مرداد٨١
شهريور٨١
مهر٨١
آبان ٨١
آذر ٨١
دي ٨١
بهمن ٨١
اسفند ٨١
فروردين ٨٢
ارديبهشت ٨٢

يادداشتهاي تنهائي  


عكسهاي من-١١ آلبوم تماس بگيريد

Saturday, February 02, 2002 :::
 

يه چيزي بنام فرار مغزها در سالهاي اخير مطرح شده كه از بيخ وبن مشكل داره، اصولا واژه فرار به معني حركت از طرف آنچه به آن تعلق نداشته ايم به سمت آنچه به آن تعلق داشته ايم، است. مشاهده مي شود استفاده از كلمه فرار در بحثهاي مرتبط با مهاجرت كاملا اشتباه است.
دوم اينكه اگه يه متحرك تصميم بگيره براي بهينه كردن پارامترهاي وجودي خويش از يه نقطه به نقطه ديگه حركت كنه، در حقيقت به يك حالت پايدار رسيده و اين مساله يك قانون فيزيكي است. شما اگر يك جسم رو روي يك سطح شيبدار قرار بدين و كم كم وزن اون رو زياد كنيد ، نهايتا به سمت پايين خواهد لغزيد.آيا در توصيف اين پديده خواهيد گفت: جسم مذكور از بلندي فرار كرد!!!
حكايت ما هم همينه، كساني كه از ايران كوچ مي كنند، از اون فرار نمي كنند بلكه از اون رانده مي شوند. پس بهتره
زين پس به جاي واژه نامانوس "فرار مغزها" بگوييم " رانش مغزها "


Saturday, February 02, 2002




Powered by Blogger