لوگو براي گاه نگار


سايت هاي ديدني

Persia Desert
Public Broadcasting Service (PBS)
نشريه سخن
كارنامه

وب لاگهاي ديگر

پويه
باكره
سيزيف
خوابگرد
طراوت
Rahaa
شروين
آذر و آينه اش
Carpe Diem
مشهدي ها
خانه آدم كجاست
درباره هستي من
اخترك ب-٦١٢ كجاست

World Cartoon & Caricature

نوشته هاي قديم


آبان ٨٠
آذر ٨٠
دي ٨٠
بهمن ٨٠
اسفند ٨٠
فروردين ٨١
ارديبهشت٨١
خرداد٨١
تير٨١
مرداد٨١
شهريور٨١
مهر٨١
آبان ٨١
آذر ٨١
دي ٨١
بهمن ٨١
اسفند ٨١
فروردين ٨٢
ارديبهشت ٨٢

يادداشتهاي تنهائي  


عكسهاي من-١١ آلبوم تماس بگيريد

Thursday, January 31, 2002 :::
 

كساني كه فيلم Green Mile رو ديده باشند ميدونن كه Green Mile نام مستعار محلي بود كه محكومين به اعدام در روزهاي آخر اونجا نگهداري مي شوند.
گاهي اوقات فكر مي كنم در Green Mile هستم ولي اقامتم خيلي طولاني شده، بعضي وقتها آدم با افكار پريشون، Green Mile رو خودش مي سازه و گاهي ديگران و گاهي جامعه.
تفاوت ما با رزيدنت هاي Green Mile فيلم Green Mile اينه كه يه زندانبان مهربون در روزهاي آخر آدمو تر و خشك نمي كنه.


Thursday, January 31, 2002




Powered by Blogger