لوگو براي گاه نگار


سايت هاي ديدني

Persia Desert
Public Broadcasting Service (PBS)
نشريه سخن
كارنامه

وب لاگهاي ديگر

پويه
باكره
سيزيف
خوابگرد
طراوت
Rahaa
شروين
آذر و آينه اش
Carpe Diem
مشهدي ها
خانه آدم كجاست
درباره هستي من
اخترك ب-٦١٢ كجاست

World Cartoon & Caricature

نوشته هاي قديم


آبان ٨٠
آذر ٨٠
دي ٨٠
بهمن ٨٠
اسفند ٨٠
فروردين ٨١
ارديبهشت٨١
خرداد٨١
تير٨١
مرداد٨١
شهريور٨١
مهر٨١
آبان ٨١
آذر ٨١
دي ٨١
بهمن ٨١
اسفند ٨١
فروردين ٨٢
ارديبهشت ٨٢

يادداشتهاي تنهائي  


عكسهاي من-١١ آلبوم تماس بگيريد

Sunday, January 13, 2002 :::
 

سفيدي برف من رو ياد سياهي ها مي اندازه، سياهي رفتار بعضيها، سياهي تظاهر به تجدد ، سياهي فرار از خود، سياهي عشق هاي سياه، سياهي...
آخه تا سفيد نباشه، آدم رنگها رو قاطي مي كنه. اصلا سياه كه رنگ نيست مگه نه اينكه وقتي تو سبدت هيچي نباشه، سياهه و و وقتي همه ٢٥٥ باشند، ميشه سفيد. پس اونايي كه سياه رفتار هستند، بايد بدونند كه توي سبدشون هيچي ندارن و هر چي دارن هيچه واونايي كه تو دلشون سفيده، بايد دقت كنند كه همه چيز دارن يعني همه بيت هاشون يكه.١١١١١١١١١...


Sunday, January 13, 2002




Powered by Blogger