سفيدي برف من رو ياد سياهي ها مي اندازه، سياهي رفتار بعضيها، سياهي تظاهر به تجدد ، سياهي فرار از خود، سياهي عشق هاي سياه، سياهي...
آخه تا سفيد نباشه، آدم رنگها رو قاطي مي كنه. اصلا سياه كه رنگ نيست مگه نه اينكه وقتي تو سبدت هيچي نباشه، سياهه و و وقتي همه ٢٥٥ باشند، ميشه سفيد. پس اونايي كه سياه رفتار هستند، بايد بدونند كه توي سبدشون هيچي ندارن و هر چي دارن هيچه واونايي كه تو دلشون سفيده، بايد دقت كنند كه همه چيز دارن يعني همه بيت هاشون يكه.١١١١١١١١١...