لوگو براي گاه نگار


سايت هاي ديدني

Persia Desert
Public Broadcasting Service (PBS)
نشريه سخن
كارنامه

وب لاگهاي ديگر

پويه
باكره
سيزيف
خوابگرد
طراوت
Rahaa
شروين
آذر و آينه اش
Carpe Diem
مشهدي ها
خانه آدم كجاست
درباره هستي من
اخترك ب-٦١٢ كجاست

World Cartoon & Caricature

نوشته هاي قديم


آبان ٨٠
آذر ٨٠
دي ٨٠
بهمن ٨٠
اسفند ٨٠
فروردين ٨١
ارديبهشت٨١
خرداد٨١
تير٨١
مرداد٨١
شهريور٨١
مهر٨١
آبان ٨١
آذر ٨١
دي ٨١
بهمن ٨١
اسفند ٨١
فروردين ٨٢
ارديبهشت ٨٢

يادداشتهاي تنهائي  


عكسهاي من-١١ آلبوم تماس بگيريد

Sunday, November 25, 2001 :::
 

از نظراتي كه دوستان فرستادن،اينطور برداشت كردم كه بدليل كثرت بدبختنمايي هاي نمايشي در كوچه و بازار، تشخيص صحت و سقم آنها، براحتي امكان پذير نيست و نياز به صدها سال تمرين و ممارست دارد.خوب اين هم مطلب مهمي است.
من از دوستاني كه مايل هستند، در اين موارد اظهار نظر كنند، مي خوام نظراتشونو واسم بفرستند تا من توي اين صفحه درج كنم.
ديشب به زخمه صداي ساز، ثانيه هايي فراتر از دون كه هستم، پرواز كردم و روحم را به رايحه روح افزاي موسيقي، جلا دادم. عجب بر اين فطرت هنرجو كه با جرقه اي از خود بي خودي ساز مي كند، بسوي رهايي بال
مي گشايد سريع. گويي نواي ساز گره از بفضهاي در گلو قفل شده مي گشايد و چشمها را مي شويد با آزاد كردن اشكي كه زنداني حياي حمق ماست.
تا بعد...


Sunday, November 25, 2001




Powered by Blogger